AΡΕΤΗ

Έχει ιδιότητες ηθικές που ανήκουν και διέπουν τους νόμους του Θεού, που επιτρέπουν την τάξη της ανθρωπίνης ζωής που οδηγεί στην ευδαιμονία, στην πραότητα, στην αγάπη, στην απλότητα, στην δικαιοσύνη, στην καλωσύνη, στην αυτάρκεια, στην όμορφη ζωή χωρίς πολέμους, μίση, εκμεταλλεύσεις, κακίες, καταπιέσεις ατομικές, κοινωνικές, κρατικές, με δικαιώματα και καθήκοντα, με σεβασμό την Μητέρα Γη που διατηρεί την ζωή του πλανήτη με σοφία και τάξη, διατηρώντας την φύση, όλη την δημιουργία του Θεού και διατρέφει όλα τα όντα με τον φυσικό τρόπο ζωής που διατηρεί. Όλα στηρίζονται στους κανόνες που τηρούνται επακριβώς, όπως το έχει ανάγκη η διατήρησή τους, διότι έχουν και ζουν την αρετή μέσα τους. Έχουν δηλαδή το πρέπον μέτρον. Αυτό είναι αρετή, το πρέπον μέτρον, αυτό που χρειάζεται και πρέπει. Το πιο πολύ ή το πιο λίγο φέρουν άμετρες πράξεις που οδηγούν στην αταξία, στην απρέπεια, στην ανορθόδοξη ζωή, στην πλησμονή (πλεονασμό) ή την έλλειψη που φέρουν αστάθεια στην ζωή, αμαρτία, πόνο, δυστυχία (αμαρτία=πράξις μη πρέπουσα, έξω του ορθού, άσχημη πράξις, αδίκημα, φοβισμένη ζωή, πάθος, πλεονεξία, τιμωρία ζωής, δυστυχία). 
Επομένως, αρετή= η θύρα του καλού, η ζωή του Θεού, η αρεστή, η ευτυχία, η πολεμία του κακού, η ευθεία οδός, η αρίστη ζωή. 
Αρετή= το άριστον, το πλέον ερίτιμον (επιθυμητόν) και δυσεύρετο λόγω της μεγίστης δυσκολίας αθλήσεως, αγαθόν δια την ζωήν του ανθρώπου. Χρειάζεται συνεχής άσκησις και δυνατή θέλησις δια να αποκτήσεις αρετήν, έντιμον ζωήν, αληθινήν ευδαιμονία.
Αρετή= η ικανότητα να αρκείσαι και να αρέσκεσαι στο μέτρον που είναι οι αληθείς και ευτυχείς σκοποί της ζωής.