ΝΙΡΒΑΝΑ

Ανάπαυσις νεύρων, μη απασχόλησις φαιάς ουσίας εγκεφάλου, απονέκρωσις με συνεχή απραξία οργάνων σώματος. Η απόλυτος απραξία μελών σώματος, δια τα γήινα ενδυναμώνει το πνεύμα και αρχίζει να διαλογίζεται δια την αποστολήν των ανθρώπων αναφορικά με την δημιουργία τους.
ΝΙΡΒΑΝΑ= αγάπη δια τον πλησίον, απομάκρυνσις επιβαρυντικών φροντίδων που μαραίνουν και νοσούν το πνεύμα, βίος ατάραχος άνευ υπερβολικών αναγκών, αποβολή των υπεραπαιτήσεων του ατόμου μέσα στην ενταγμένη κοινωνία του, επάρκεια προς το ζην, αναζήτησις δυνάμεως πνεύματος προς άρσιν πόνων ένεκα ανεχείας, ένεκα νόσων σώματος και ψυχής, από απληστία μη κορεσμόν, από απογοητεύσεις και από όλα που υπερβαίνουν το μέτρον που προσδίδει εγκράτεια, επάρκεια, σωφροσύνη, ασφάλεια. Ο διαλογισμός αρχίζει εκεί που το πνεύμα παύει να ασχολείται και να απορροφάται για τα γήινα. Η απονέκρωσις των λειτουργιών του σώματος προϋποθέτει άσκησιν για να πραγματωθεί. Η απόφασις αυτή να απονεκρωθούν οι αισθήσεις αντίκειται στους νόμους της φύσεως, στους νόμους του Θεού. Ο άνθρωπος γίνεται υπεράνθρωπος χωρίς τις λειτουργίες του σώματος και όμως αυτό επιδιώκει το νιρβάνα. Ζαλίζει τις λειτουργίες του σώματος για να μην αισθάνονται τις δυσκολίες της ζωής. Νομίζω πως αυτό είναι παραπλάνησις των φωτισμένων μοναχών, που έχουν εθιστεί στην εγκράτεια, έχουν εθιστεί στον απλό βίο, δεν επιθυμούν τα γήινα. Ο βίος τους είναι ατάραχος, ασήμαντος και έτσι βιώνουν ζωήν ατάραχον, το νιρβάνα, βίον ελεύθερον να διαλογίζεται χωρίς σκέψεις και πόνους.
Όθεν νιρβάνα= ο εφησυχασμός του παλλομένου ανθρώπου από τον ενεργόν βίον και στροφή προς την ενδοστρέφεια και συνομιλία με τον εαυτό του και αυτό του δημιουργεί ευδαιμονία, εσωτερική ευχαρίστηση.